Hareket İhtiyaç Olduğunda: Artroz Yolculuğu

Yayınlar >> Yazılar >> Hareket İhtiyaç Olduğunda: Artroz Yolculuğu

İki ayda bir yayınlanan bir bülten olan The Axis Syllabus Bimonthly Periodical #009 ‘da, Tanıklık başlığı altında, Mart 2024’te yayınlanmıştır.

Sachiko Fullita 
Çeviri: Duygu Bostancı, İnci Bilgiç

2014 yılında, eklem sorunları yaşamaya başladım. İlk olarak kondromalazi (diz kapağı kireçlenmesi) teşhisi konuldu. Koşma, zıplama veya ani hareketler içeren aktivitelerden kaçınmam tavsiye edildi.

Bu sırada, hem ikinci bebeğimin, hem de hamileliğimden önce (ve esnasında) yarattığım dans performansımın prömiyer tarihinin yaklaşmasının heyecanı içindeydim. Aynı zamanda ağrılarla, annelik yorgunluğuyla ve yeni bir şehre yerleşmenin zorluklarıyla boğuşuyordum. Korkarak da olsa hareket pratiğime yeniden başlama isteğiyle, Viyana’daki Tanzquartier’a gittim. O sabah Kira Kirsch’in dersine katıldım. Vücudumu fazlaca  hareket ettirdiğim halde kendimi çok güvende hissettiğimi hatırlıyorum ve ona sordum: Bu nedir? Ne yapıyoruz? O da Axis Syllabus olduğunu söyledi. Birkaç atölyeye katıldım, hareket ederken biraz daha güvende hissetmeye başladım, ama dürüst olmak gerekirse, bu bilgiyi atölyeler dışında pek uygulamıyordum.

Bir süre sonra, Barselona’ya geri döndüm ve orada katılabileceğim Axis Syllabus çalışmalarını hemen bulamadım, Maria Mora ve Candela Ramos’u keşfetmem zaman aldı. Onlar sayesinde Axis Syllabus©‘a olan ilgim yeniden alevlendi. Üstelik onları bulduğumda durumum kötüleşmişti. Sol ayak baş parmağımdaki kireçlenmeden dolayı beni 3 ay boyunca yere basamaz hale getiren bir artrit krizi yaşamış, parmağımdaki bu iltihaplanma ve ileri derecedeki hareket kısıtlanması nedeniyle bir yıl yürüyememiştim. Aynı zamanda son 4 servikal omurumdaki durumdan kaynaklanan tatsız belirtilerden de muzdariptim. Sık sık gecenin bir yarısı  kollarımın ve parmaklarımın uyuşmasıyla uyanıyordum. Gün içindeyse, sadece başımı hareket ettirmeye başlamak bile büyük bir sıkıntıya neden oluyordu. Testlerden sonra, C-4’ten C-7’de boyun düzleşmesi ve artroz olduğunu öğrendim. Bu arada dizlerimi, özellikle merdiven çıkarken veya inerken, iki boş yumurta kabuğu gibi hissediyordum. Merdivenden inip çıkmak, ancak korkuluğa tutunarak üstesinden gelebildiğim bir zorluktu. Bütün bunlarla birlikte, kalçamda da rahatsızlıklar başlamıştı.

2021’den beri artan ve hızla ilerleyen  bir gençleşme yaşıyorum. Şu anki durumum on yıl öncesinden çok daha iyi. Ne oldu? Şimdi nasıl oluyor da koşabiliyor, hafifçe yukarı aşağı hareket edebiliyor, ani seviye değişiklikleri yapabiliyor ve bazen kendimi uçar gibi hissediyorum? İyileşme yolculuğumun yapıtaşları, Axis Syllabus© prensiplerini günlük hayatıma entegre etmek, iltihap sökücü ve önleyici bir diyet ve bedensel alışkanlıklarımı gözlemlemekti. Vücudumun anatomik parametrelerine saygı göstermeye başladım. Hareket esnasında oluşturulan kuvvetlerin dağıtımı için bir temel olduğunu öğrendiğim eklem hizalamasına öncelik verdim. Öğretmenlerimin bana açıkladığı  gibi, hizalamaya saygı gösterildiğinde, eklem yüzeyleri, bağlar, kaslar ve bunları çevreleyen fasyal ağ, en uygun desteği sağlamak için bir arada çalışırlar. Yükler iyi dağıtıldığında, bu dokular canlılığını ve dayanıklılığını korur, daha yavaş yıpranır ve daha nadir yaralanırlar. Çalışmalarım, eklem hizalamasından kaynaklanan gerilim ve sıkıştırma kuvvetlerinin dengesizliğinin ve tek düzlemli hareket uygulamalarının ağrı ve doku bozulmasının ana nedenleri olduğunu güçlü bir şekilde gösteriyor. Hizalama harekete uygulandığında, hareket yalnızca bir değil çok eksenli bir yörüngede gerçekleşiyor. Eklemlerin yüzeylerini yağlayıp besleyen sinovyal sıvı, basınç yoluyla üretiliyor. Eklemin tüm yüzeylerinin bu besine ihtiyaç duyduğunu düşünürsek, hareketin olası açılarının tümünü kullanmanın gerekli olduğunu anlayabiliriz.

Bu biyomekanik gözlemleri uygulamaya başladığımda, nasıl yürüdüğümü gözlemleyerek yürümeyi yeniden öğrenmek, adım atarken “Reception”(Alma) ve “Propulsion” (itme) sistemleri ve evreleri üzerine düşünmek bir zorunluluk haline geldi.. Şaşırtıcı bir şekilde, tekrar ağrısız bir şekilde yürümeye başladım. Geriye dönüp baktığımda, AS öğretmenlerimin, ağırlığımın vücudumda nasıl hareket ettiğini anlayıp ayarlayabilme konusunda bana yetkinlik kazandırdıklarını hissediyorum. Daha önce, ağırlığımı ayağımın – AS terimlerinde 9. istasyon olarak geçen- distal ilk metatarsaline (büyük ayak başparmağının tabanı) olması gerekenden daha erken veriyordum. İyileşmem için önemli bir destek de, AS arşivinde omurga hakkında yer alan bilgiler oldu. Omurga, kinetik enerji için dalgalanan bir kanal . Bu bilgi, boyun omurlarımı  ağrıdan kurtarmakta ve daha verimli bir şekilde hareket etmekte bana çok yardımcı oldu. Bu prensipleri uygulamaya kendimi adamamla birlikte oldukça etkileyici bir iyileşme yaşadım.

Beynimde hala istenmeyen bazı motor programlar yüklü olsa da, onları yeniden programlamak üzerine çalışıyorum ve ilerlememden memnunum. Kireçlenmenin getirdiği sınırlamaları aşma, fiziksel özgürlük ve canlılık duygusunu yeniden kazanma yolculuğum – ilaç veya daha önce bana teklif edilen ayak ameliyatını olmadan – Axis Syllabus© arşivi ile aktarılan eklem ve motor sağlığı konusundaki bilgilerin yararlarına dair somut bir kanıt sunuyor.

Bültene buradan abone olabilirsiniz.

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Scroll to Top